De geschiedenis van het ontstaan van de jonge natie Indonesië is bij de gemiddelde Nederlander zo goed als onbekend. Terwijl deze geschiedenis ook Nederlandse geschiedenis is en naar schatting tien procent van de Nederlanders via familiebanden een verleden in de archipel heeft, net zoals documentair fotograaf Suzanne Liem met haar Chinees-Indische achtergrond.

Voor dit grootse fotoproject over de dekolonisatie van Indonesië ging Suzanne in gesprek met kinderen en kleinkinderen van (groot)ouders die tijdens deze oorlog een spraakmakende rol hebben gespeeld, zoals de (klein)kinderen van Soekarno en Hatta, maar ook van Spoor en Van Mook en tal van anderen. Portretten, sequenties, citaten en interviews bieden de lezer en kijker een persoonlijke blik op een strijd die nog altijd veel emoties teweegbrengt.

Meer dan 75 jaar nadat Indonesië haar onafhankelijkheid uitriep op 17 augustus 1945 zijn deze familie(verhalen) in beeld een aanzet tot het verbinden van Nederland en Indonesië, door twee kanten van de geschiedenis te vertellen via de nazaten van ooggetuigen van de dekolonisatieoorlog; het deel van het verleden waarin Indonesië zich losmaakte van haar Nederlandse kolonisator. Echo van de strijd om Indonesië laat een gebalanceerd beeld zien dat uitnodigt om samen te kijken naar het verleden en op basis hiervan begrip voor elkaar te krijgen.

In de persoonlijke verhalen van de nazaten komt de geschiedenis heel dichtbij.

Vanaf mei 2020 publiceerde dagblad Trouw al enkele interviews en portretten van dit project. Enkele reacties:

''Je hebt de landen weer wat dichter bij elkaar gebracht, althans voor mij is dat zo.''

''Verhelderend en aangrijpend.''

''Wat heb jij een mooie bijdrage aan de geschiedschrijving geleverd.''