De laatste Nederlandse kolonie in Azië, Nieuw-Guinea, werd door Nederland tussen 1944 en 1962 in recordtempo klaargestoomd voor zelfbeschikking. Hollandia, de hoofdstad, groeide en raakte snel bevolkt door groepen met verschillende achtergronden die elk hun eigen verwachtingen over de toekomst hadden: Papoea’s, Indo-Europeanen, Molukkers, Chinezen, Toegoenezen, totoks en nieuwkomers uit Nederland. De geschiedenis van Hollandia en daarmee Nieuw-Guinea, wordt hier vanuit de bewoners zelf bekeken. Hoe gaven ze de stad vorm? Hoe gingen de verschillende groepen met elkaar om? Hoe reageerden ze op de grote veranderingen in de wereld om hen heen? Wat kwam er van hun verwachtingen terecht? Van buitenaf groeide de dreiging en aan de ontwikkelingen kwam voortijdig een einde met de overdracht van Nieuw-Guinea aan Indonesië.