Zeeuwen veroverden in 1667 gebied rondom de Surinamerivier. Eerder hadden Engelsen hier grond ingenomen om een plantagekolonie te stichten. In deze periode werd de basis gelegd voor de Surinaamse plantage-economie die draaide op arbeid van mensen in slavernij.
Aan de hand van drie verslagen van Nederlanders in de laatste decennia van de zeventiende eeuw, werpt Bestemming Suriname licht op Atlantische zeereizen en de vroege kolonisatie van Suriname. De schepen waarmee zij reisden, brachten voorraden, gereedschap, soldaten en migranten de oceaan over, met het oog op verdere versterking van de koloniale macht. De reizigers arriveerden in een kolonie waarvan het voortbestaan nog lang niet zeker was. Oorspronkelijke bewoners en Afrikaanse slaafgemaakte mensen kwamen in verzet, er was een schreeuwend tekort aan voedsel en ook door ziekten vielen vele doden. Al snel verkochten de Zeeuwen de kolonie, waarna deze in handen kwam van de Sociëteit van Suriname. Via de reisverslagen brengt dit boek deze vroege periode van koloniale transitie in beeld.